Татарстанның атказанган артисты Илсөя Бәдретдинова сторисларның берсендә язылучылар сорауларына җавап бирә.
Берәү аңардан: «Сез чынлап та төрмәдә утырдыгызмы?», дип сорый. Артист: «Бер төн! Шәһәр чыршысыннан авыл чыршысына лампочка урлаган идем», дип җавап биргән.
Җырчы бу хакта моннан берничә ел элек сөйләгән иде инде. «15–16 яшьләрендә Илсөя Бәдретдинованы Яңа елда гел Кар Кызы итеп куя торган булганнар. Ул елны да аны Кар Кызы итеп киендереп, шәһәр чыршысын ачарга алып барганнар. Илсөя Бәдретдинова шигырь сөйли башлауга, чыршыдагы утлар кабынып, балкып янарга тиеш булган. Барысы да нәкъ шулай, уйланылганча килеп чыккан. Илсөя шигырьнең беренче куплетын сөйли башлауга, чыршыга асылган төрле төсле йодрык кадәр лампочкалар кабынып та киткән. Кызыл, сары, зәңгәр, яшел төсләргә буялган ул «Ильич лампаларын»,, бәлки, сез дә хәтерлисездер әле.
Утлар яна, бар да шатлана, ә Илсөянең эчендә ачу кайный. Авылдагы чыршыны бизәргә серпантин да булмаганда, шәһәр чыршысына йодрык кадәр лампочкалар элгәннәр, дип уйлый ул. «Карагыз, кара! Карап калыгыз! Төнлә белән бөтен лампочкаларыгызны урлап кайтып китәм», – ди ул эчтән генә, шатлыктан кул чәбәкләгән халыкка карап. Һәм… чынлап та, шул ук төндә бөтен лампочкаларны урлап кайтып китә.
…Икенче көнне каракны кулга алырга дип авылга милиция «буханка»сы килеп төшә. Илсөяне ике дус кызы белән шул машинага төяп, милиция бүлегенә алып та китәләр, биш исерек янына «обезьянникка» ябып та куялар. Кызлар шунда төн куна. Иртән милиционерлар кереп караса, биш исерекнең дә, дус кызларының да, көлдереп, эчләрен катырып бетергән булачак җырчы», — диелә «Сөембикә» журналында.