«Бер-берегезне яратыгыз, кадерләгез, ешрак шалтыратыгыз, бүләкләр бирегез, җылы сүзләр әйтегез, бергә уздырган мизгелләргә сөенегез. Чөнки боларның барысы да безгә көндәлек тормышта бик җитми…»
Бу сүзләр – Ралия өчен гади генә фикер түгел, ә күңел аша узган тормыш сабагы. Ул аларны юкка гына әйтми. Чөнки бервакыт янәшәсендә булган, йөрәгенең иң түрендә яшәгән кешесен – Илгизне – ул вакытында кадерли белмәвен хәзер генә аңлады.
Ралия белән Илгизнең танышуы очраклы гына була. Әмма очраклылык кайчак язмышка әверелә. Алар башта озак сөйләштеләр, бер-берсен өйрәнделәр, аннары инде бер-берсеннән башка көнне күз алдына да китерә алмый башладылар. Илгиз – акыллы, сабыр, игътибарлы егет. Сүзен үлчәп сөйли, артык вәгъдәләр бирми, ләкин эш белән күрсәтә торган ир-егет.
Ралия аның янәшәсендә үзен хатын-кыз итеп тойды. Илгиз Ралиядә ихласлыкны, җылылыкны, хатын-кыз зирәклеген күрде. Аларның мөнәсәбәте матур башланды: төнге сөйләшүләр, көтмәгән сюрпризлар, озын хатлар, бергә корылган хыяллар…
Ләкин тормыш һәрвакыт әкият кебек кенә бармый. Көннәр үтә, мәшәкатьләр арта, ару-талу җыела. Ралия күбрәк игътибар көтте, Илгиз исә эченә бикләнеп, тын кала башлады. Сөйләшеп хәл итәсе урыннарда – дәшмәү барлыкка килде. Ә дәшмәү – мөнәсәбәтләр өчен иң куркынычы.
– Соңыннан гына аңладым, – ди Ралия. – Мин аның тынлыгын битарафлык дип кабул иткәнмен. Ә ул исә мине борчымаска, авыр сүзләр белән рәнҗетмәскә тырышкан.
Бер көнне Илгиз китте. Кычкырып түгел, үпкәләп түгел – тыныч кына. Һәм нәкъ шул мизгелдә Ралия өчен дөнья туктап калгандай булды. Ул күп нәрсәне яңадан уйлады, үз-үзенә сораулар бирде, җаваплар эзләде.
Аерылышу аны сындырырга тиеш иде, әмма киресенчә – көчлерәк итте. Ралия аңлады: мәхәббәт – ул сүзләр генә түгел. Ул көн саен сакланырга, җылытылырга тиешле хис. Ярату – ул вакыт табу, шалтырату, сорашу, тыңлый белү.
Ике ел узды. Вакыт яраларны дәвалый, диләр. Ләкин Ралия моңа тулысынча ышанып бетә алмады. Ул тормышын дәвам итте: эш, дуслар, көндәлек мәшәкатьләр. Көлде, елмайды, башкаларга көчле булып күренде. Әмма күңелендә һаман да Илгиз исеме саклана. Ул аның хәтерендә бер авыр хатирә булып түгел, ә җылы, кадерле бер өлеш булып калды.
Ралия әле дә ялгыз. Юк, аңа игътибар җитмәде дип әйтеп булмый. Танышулар да булды, очрашулар да. Әмма берсе дә күңеленә үтеп керә алмады. Чагыштырдымы, курыктымы, әллә инде йөрәге һаман да элекке мәхәббәтен сакладымы – монысы үзе өчен дә сер.
Ә Илгиз… Илгиз тормышын җайга салган. Ул өйләнгән, улы бар. Тыштан караганда – барысы да дөрес, урынында. Гаилә, җаваплылык, ир-ат өчен кирәкле терәк. Әмма тормыш һәрвакыт фотосурәтләрдәге кебек кенә матур булмый.
Аларның кабат очрашуы да очраклы булды. Кафеда. Ралиянең бирегә эштән соң кереп чыгуы иде. Һәм кинәт… таныш тавыш. Ул борылды – һәм йөрәге кысылып куйды. Илгиз. Үзгәргән, бераз олыгайган, күзләрендә элеккеге җылылык белән бергә ниндидер тирән уйчанлык та бар.
– Ралия? – диде ул.
Бу мизгелдә ике ел тынлык юкка чыккандай булды. Алар икесе дә нәрсә әйтергә белмәде. Сораулар күп, ә сүзләр җитми.
Утырдылар. Гади генә сөйләшү кебек. Эш, тормыш, көндәлек вак-төяк. Әмма һәр сүздә әйтелми калган хисләр ята.
– Мин өйләндем, – диде Илгиз, күзләрен читкә алып.
– Беләм, – диде Ралия тыныч кына. – Котлыйм.
Ул чыннан да котлады. Чөнки Илгиз бәхетле булырга лаек. Ә үзенең күңелендә нәрсә булганын ул үзе генә белде.
– Балам бар, – дип өстәде ул. – Улыма 2 яшь.
Бу сүзләр Ралияне нык тетрәтте. Ул елмайды, әмма йөрәгендә нәрсәдер өзелеп төшкәндәй булды. «Димәк, бөтенләй башка тормыш», – дип уйлады ул.
Алар саубуллашканда, Илгиз кинәт:
– Син бәхетлеме? – дип сорады.
Бу сорау Ралия өчен иң авыры булды.
– Өйрәндем, – диде ул. – Үзем белән яшәргә.
Ул бәхетле дә, бәхетсез дә түгел. Ул – көчле. Әмма ялгыз.
Өйгә кайткач, Ралия озак уйланды. Илгизне югалту аның өчен җәза түгел, ә сабак булганын аңлады. Ул мәхәббәтне ничек сакларга кирәклеген, кешене тыңлый белүнең никадәр мөһим икәнен, вакытында әйтелмәгән сүзләрнең никадәр авыр булуын аңлады.
Илгиз дә бу очрашудан соң тыныч кала алмады. Ул үз тормышын сайлады. Әмма йөрәгенең бер почмагында Ралия һаман да бар. Үткәнне кире кайтарып булмый…
ЧЫГАНАК: https://intertat.tatar/news/soigan-egetem-dasmica-gena-taslap-kitte-5877404
