Бик якын туган тиешле апабыз авырып китте. Табиблар онкология диделәр. Шеш баш миендә, операция ясап булмый, баш миенә үрелеп үскән. Күрше авылдагы абыебыз түндербаш төнәтмәсе табып бирде. Шуны ярты ел эчтек, барып күренде, бер файдасы да булмаганы ачыкланды.
Апабызның авырганын Казандагы бер туганыбыз белеп алган да (без аннан яшергән идек) ире белән Арча районы Наласа авылында яшәүче Гөлчирә апаларга барып, аннан комплекты белән үлән төнәтмәләре алып кайткан. Алар үзләре Усаклык бистәсендә яши. Күршеләрендә яшәүче бер ир шуннан алып эчеп, рәтләнгән икән. Табиблар ике-өч ай гомере калган дигән булганнар, ә ул инде өченче елын яшәп ята. Без дә авыру апабызга Гөлчирә апаның препаратларын алып эчертә башладык. Җиде айдан барып күрендек, шеш үсми башлаган, диделәр. Бер ел булгач, табиблар, кими башлаган бит бу, берәр нәрсә эчәсезме әллә, дип сорады. Үзләре исә бернинди дәва чарасы билгеләмиләр, нәрсә эчәсез, дип, бездән сорашалар. Операция белән химиядән башка бездә бернинди дә дәва юк микәнни соң ул?
Ә Гөлчирә апаның препаратлары шифалы булып чыкты. «Ульяновск өлкәсендә табиб булып эшлим. Гөлчирә апаның үлән төнәтмәләре могҗиза ул, – ди берсендә капка төбендә көтеп торучы зыялы гына киенгән бер әфәнде. – Елга ике-өч тапкыр киләм. Калкансыман биздән дә, баш авыртканнан да, кан басымыннан да, геморройдан да, онкологиядән дә дарулар алдым. Гөлчирә генә яшәп торсын инде. Ул яшәсә, без яшәрбез», – диде ул, безне гаҗәпкә калдырып.
Онкология бик нык җәелгән икән хәзер. Олы кеше авырыр инде, бала-чага да авырый бит. Больницага баргач, Гөлчирә апаның телефонын Чистай районыннан килгән бер ир кешегә дә биргән идек, бераздан рәхмәт әйтеп шалтыратты. Хәле рәтләнә башлаган.
Без Гөлчирә апага исәнлек-саулык телибез. Ульяновскидан килгән абзый әйтмешли, ул яшәсә, без яшәрбез.
Рәмзия ГАЛИЕВА, Әтнә районы Чыганак: Безнең гәҗит Фото: pixabay.com