язмыш

Мин кырык биш яшемә кадәр авылда яшәдем. Кем белә, авыру чабудан тартып эштән туктатмаса, бәлки…

Шундый дөньяда яшибез: дуслык кына түгел, туганлык төшенчәсе дә югала бара, кебек. Әнә шуңа күрәме,…

Абынып егылу өчен күп кирәкми, яңадан аякка басуы гына кыенрак. Гомер юлы сикәлтәләренә сөрлегеп түбән…

Гыйнвар аеның чатнама суык көнендә дустым Фәннурның әнисе үлеп китте. Җомга иртәсендә якты дөнья белән…

Мөрәҗәгать итүче ханым университет мөгаллимәсе булмаса, аптырамас та идем. “Татарстан Диния нәзарәтендә сөйдергеч бөтие ясап…

Ана белән кыз якын сердәшләр булырга тиешләр, аларның сөйләшер сүзләре һич бетмәскә тиештер кебек. Тормыш…

Үз-үземне белә-белгәннән бирле әтиле балаларга кызыгып яшәдем. Минем дә башкалар шикелле авыз тутырып «ӘТИЕМ» дип…

Яшь олыгайган саен, узган тормышка әйләнеп карыйсың, үткәннәрнең уңай, бәхетле мизгелләрен искә төшерәсең, уйланасың. Инде…