Көтмәгәндә миңа берәү
«Бәхет ни?» — дип сорау бирде.
Җаннын бәргәләнгән чагы —
«Күңел тынычлыгы» дидем.
Уйландым да, шул сорауны,
Чит берәүгә мин дә бирдем.
Чирләп йөргән чагы икән,
«Бәхет — сәламәтлек» диде.
Куп балалы бер анага
«Бәхет ни ул?» дигән идем.
«Бала — бәхет! Үстерергә
Акчасы да кирәк» диде.
Үз куышы булмаганнан
Сорыйм әле, ул ни әйтер?
Әти кеше жавап бирде:
«Иң зур бәхет — аерым фатир!»
Башка килде гади фикер:
Бәхет түгел алтын тәхет.
Булганына шөкер итеп,
Яши белу — иң зур бәхет!
Фирдәүсә Кәримова