Бер үткәнгә кайтыйк… Икәү бергә
Үзебезнең таныш тирәгә…
Таныр микән безне тиле яшьлек,
Очрашкачтын күзләр күзләргә...
Үзгәргәнсез бик нык дияр, бәлкем,
Үлчәр микән салып бизмәнгә.
Төс – кыяфәт хәзер башка инде
Ефәк кунган шомырт чәчләргә.
Акыл кергән… Җилкенчәк чак түгел…
Карашлар да хәзер башкача.
Йөрәк кенә һаман үзгәрешсез
Хисле калган… Сөя… Ярата.
Болар бар да чын тормышны тоеп
Яши белгәнлекне аңлата.
Үткәннәргә юллар ябык (беләм),
Хатирәләр генә яңара…
Ул мизгелләр гүя ширбәт балы…
Тел очыннан китми һич тәме.
Ә күңелме… Яшьлек аланында
Адашыплар йөри… Күр әле…
Динар Хәйруллин
–
–