Кайда да бер кояш,—дидем,—
Киттем ялгыз башларым;
Калдырдым шул туган якның
Айларын, кояшларын.
Һич сагынмас кебек идем,
Бик сагындым, дусларым!
Талпынышыннан таныймын
Туган якның кошларын;
Яз җиткәнен көтмәс идем,
Кайтыр идем кышларын.
Һич сагынмас кебек идем,
Бик сагындым, дусларым!
Хәлләремне сорамагыз,
Була төрле чакларым;
Коштай очып барып җитсен
Сезгә сәлам хатларым.
Һич сагынмас кебек идем,
Бик сагындым, дусларым!
Рим Идиятуллин